EP ก่อน เราปิดท้ายด้วยที่เพิ่งเที่ยวปราสาทคุมาโมโต้มาแล้วเดินเมื่อย เลยนั่งพักอยู่ที่สวนสาธารณะ Hanabata Park ที่เมืองคุมาโมโต้ (https://maps.app.goo.gl/J3pCZcKepEurvTUA8) พอพักได้หายเหนื่อย เดี๋ยวเราไปกันต่อครับที่เดินไปเข้าที่พัก
ติดตาม EP ที่แล้วบทเดินทางไปปราสาทคุมาโมโต้ >> https://www.somanyreviews.com/2024/09/23/japan-kyushu/
จากสวนสาธารณะเดินไปถึงโรงแรม ผมเลือกจองโรงแรมที่อยู่เขตเมืองเอาไว้ ซึ่งต้องเดินผ่านย่านที่เขาขายของกิน ปาจิงโกะ จับตุ๊กตา ผมหล่ะไม่รู้จริง ๆ ที่แบบว่าเป็นทางเดิน ๆ ต่อ ๆ กันแบบนี้เรียกว่าอะไร หรือจริง ๆ อาจจะเรียกแค่ว่าเป็นถนนก็ได้มั้ง
เดิน ๆ แล้วก็มีแต่ของน่ากินเต็มไปหมดเลยนะครับ แง่ม ๆๆๆ
ที่นี่มีขาย MK ด้วย รสชาติจะเหมือนกับบ้านเราไหมน้า
ที่ญี่ปุ่นมีแต่ความน่าเดิน รองเท้าญี่ปุ่นก็ขายดีมาก เพราะคนญี่ปุ่นชอบเดิน
เดินมาจนถึงตรงนี้แล้วครับ โรงแรมที่ผมเข้าพัก ถ้าจำไม่ผิดค่าห้องพักจะอยู่ที่ราคา 1800 ไม่มีอาหารเช้าครับ แผนที่ >> https://maps.app.goo.gl/63NYTxJPh9XpGJU99
ห้องพักชายเดี่ยว นอนคนเดียว สบายดี
ผมอาบน้ำอาบท่า แล้วก็เปิดแอร์ฉ่ำ ๆ นอนพัก นอนบนเครื่องบินยังพักผ่อนไม่เต็มที่เลยครับ ลงมาก็เที่ยว ๆๆๆ ไม่หยุด พร้อมกระเป๋าเดินทางหนักเป็นสิบ ๆ โล ขอพักก่อนนะครับ
หลังจากได้นอนพักสักงีบ ก็ลงจากโรงแรมเพื่อเดินสำรวจเมือง
ผมเป็นคนประเภทที่ว่า เวลาไปต่างประเทศ ชอบเข้าซุปเปอร์ ไปดูวัตถุดิบแปลก ๆ ครับ มันสนุกดีนะ หรือไม่ก็ไปดูขนมแปลก ๆ ที่น่าสนใจ ที่บ้านเราไม่มี
เดินซุปเปอร์เสร็จก็เดินเล่นไปเรื่อย ๆ ผมชอบความคอนทราสระหว่าง เขตเมือง-รางรถโบราณ แล้วก็มีแบล็กกราวด์เป็นปราสาท
เดินเข้ามาอีกเรื่อย ๆ ผมมาเจอร้านขนมเก่าแก่น่ากินครับ ชื่อร้านคุมาโมโตะ โฮราคุ มันจู ซึ่งที่นี่เป็นสาขาหลักครับ โดยส่วนมากคนที่อยู่นอกคุมาโมโตะ มักจะชอบให้ซื้อขนมชนิดนี้ไปฝาก โดยจะเป็นขนมมันจูชนิดหนึ่ง บางทีภาษาอังกฤษก็กำกับว่า Japanese Cake มีไส้เป็นไส้ถั่วแดง/เผือก สนนราคาก็ไม่แพงครับ
ราคาต่อ 1 ชิ้นจะอยู่ที่ 110 เยน หรือประมาณ 25 บาท ชิ้นใหญ่ หอม ไส้เยอะ และหวาน ที่นี่จะสนับสนุนพนักงานผู้สูงอายุนะครับ น่ารักดี
อร่อยครับ แต่หวาน แหม่ มันคือของหวานอะเน่อะ แผนที่ตามนี้นะครับ ถ้ามาเมืองคุมาโมโตะก็อย่าพลาดครับ https://g.co/kgs/rc4SVmt
หิวข้าวแล้ว หิวมื้อหลัก เดิน ๆ ของน่ากินเยอะเกิน ไม่รู้จะกินอะไร เห็นภาพนี้ว่ามีโอเด้ง ผมอยากลองกินโอเด้งที่ประเทศญี่ปุ่นหน่ะครับ ผมไปกินโอเด้งที่ไหนไม่เคยอร่อย ผมเคยไปกินร้านแพง ๆ มาก ๆ แถวทองหล่อจ่ายไป 2-3 พัน ก็ยังไม่โดนใจ
ลงมาก็เจอเจ้าของร้านที่เป็นพ่อครัวด้วย และน้องลูกมือผู้หญิงที่น่ารักมาก ๆ
นี่ไงหม้อโอเด้ง น่ากินไหมครับ
ตอนแรกนะผมคิดว่าโอเด้งมันไม่อร่อย แต่พอช่วงหลัง ผมเข้าไปกินร้านในปรีดีซอย 3 ก็รู้สึกได้ปรับทัศนคติ เพราะรสชาติและตัวโอเด้งเริ่มเข้าเค้า เริ่มรู้สึกโอเค แล้ววันนี้ ผมได้ลองกินโอเด้งร้านนี้ที่คุมาโมโตะ และนี่คือสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกได้เลยว่า “ผมโคตรชอบโอเด้งเลยหว่ะ” ถ้าผมคิดตั้งแต่วันแรกว่าโอเด้งมันไม่อร่อย โดยไม่ลองกินร้านอื่น ผมก็คงไม่รู้ตัวว่า ผมชอบโอเด้งขนาดนี้ ….
ทั้งร้านไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษได้ ใช้วิธีพูดด้วยกูเกิ้ลทรานสเลท ซึ่งน้องเขาพร้อมบริการให้อย่างดี น้องผู้หญิงคนนี้แหละครับ เขามานั่งยอง ๆ แล้วก็รอตอบโต้กับผมผ่านกูเกิ้ลทรานสเลท
แล้วก็มีคุณลุงนั่งข้าง ๆ ถามว่าผมมาจากไหน ผมบอกว่ามาจากประเทศไทย คุณลุงบอกว่า เยี่ยมเลย ฉันขอเลี้ยงเบียร์คุณนะ ผมเลยได้เบียร์กินฟรีมา 1 แก้ว
ผมลองสั่งเทมปุระกิน เขาบอกว่า เขาไม่มีหรอกเทมปุระกุ้ง อย่างมากก็มีเทมปุระปลา และเขาก็มีเทมปุระผัก มันคือเทมปุระที่ผมกินแล้วชอบที่สุดในชีวิตเลยครับ จิ้มกับเกลือสีชมพูแค่นี้เลย โดยเฉพาะเทมปุระหน่อไม้อร่อยจัด
อยากกินเมนูอื่นเพิ่ม แต่เมนูมีแต่ภาษาญี่ปุ่น ต้องอาศัยกูเกิ้ลทรานสเลทอีกแล้วเพื่อแปล โดยก็ไม่รู้ว่ามันจะแปลถูกไหม
ได้เป็นปลาแซลม่อนย่าง ก็อร่อยอีกแล้วอะ
แล้วก็ได้เป็นซุปอะไรสักอย่างเหนียว ๆ ตอนสั่งก็ไม่รู้ว่าจะออกมาแบบนี้ อันนี้เฉย ๆ งง ๆ
สักพักคนก็เข้ามาเต็มร้านเลยครับ แสดงว่าเป็นร้านที่เป็นที่นิยม
แล้วด้วยความที่ผมประทับใจมาก ๆ อยากส่งต่อพลังบวกให้กับร้าน ผมเลยใช้กูเกิ้ลทรานสเลทพูดประโยคนี้ออกไป หลังจากที่แปลเป็นภาษาญี่ปุ่นแล้ว คนทั้งร้านปรบมือให้ครับ เป็นความขนลุกที่น่าประทับใจมาก ๆ
ค่าใช้จ่ายทั้งหมดประมาณ 4,500เยน ตกเป็นเงินไทยก็ประมาณ 1,000 บาท เป็นความประทับใจที่ไม่รู้ลืม ถ้ามีโอกาสผมก็อยากจะไปใหม่อีกครั้ง หวังว่าน้องผู้ช่วยคนข้างหลังจะยังทำงานอยู่นะครับ
ร้านชื่อว่า 駕町とくさ ส่วนแผนที่กูเกิ้ลคือที่ >> https://maps.app.goo.gl/vsMazvcgJ6tqMXhVA
ออกมาก็ 3 ทุ่มแล้วครับ ผมก็เลยเดินกลับโรงแรม
ข้าง ๆ โรงแรมมีร้านเค้กครับ ผมเลยกะว่าจะซื้อไปกินบนโรงแรมสักหน่อย แผนที่ >> https://maps.app.goo.gl/rRuCzara8TXvL3TM6
ตัวนี้น่าจะเป็นเมนูขายดีของเขา ซื้ออันนี้ละกัน
พอกลับมาดูภาพนี้อีกครั้ง ตกใจนิดหน่อย ว่าหัวน้องพนักงานเหมือนภาพตัดแปะเลย
หลังจากนั้นผมก็ขึ้นโรงแรมแล้วก็แช่ออนเซน จริง ๆ ที่ออนเซนไม่มีคน แต่ด้วยมารยาท ไปแช่แล้วไม่พกมือถือเข้าไป เสร็จแล้วขึ้นห้อง นอน เหนื่อยมาก หลับก่อนนะครับ ZZZzzzZZzzzzz ถ้าใครที่อ่านจนจบ ช่วยไปฟีดแบ็กหน้าเพจด้วยนะครับ ว่าอยากอ่าน EP ต่อไป ยังมีอีกหลายเมืองหลายวันเลย จะได้รู้ว่ามีคนอ่าน จะได้มีแรงใจในการเขียนต่อ ขอบคุณครับ
ติดตาม EP3 การเดินทางสู่เมืองท่านางาซากิ >> https://www.somanyreviews.com/2024/09/29/japan-kyushu-ep3/
admintsoma